Wykorzystanie ciepła wytwarzanego w mikrofalówce
Metoda nagrzewająca znajduje swoje zastosowanie w przemyśle spożywczym, a w warunkach domowych służy ona do podgrzewania jedzenia w mikrofalówce. Spożywcze funkcje mikrofalówki oprócz wszystkich innych zastosowań tego sprzętu polegają właśnie na szybkim nagrzewaniu jedzenia. Pozostałe funkcje mikrofalówki pozwalają także między innymi na rozmrażanie różnych produktów spożywczych i są wykorzystywane także przez osoby pracujące w innych działach przemysłu niż przemysł spożywczy. Samo posiadanie mikrofalówki w domu stało się już niemal standardem i trudno wyobrazić sobie codzienne funkcjonowanie bez posiadania mikrofalówki, która pozwala na zjedzenie czegoś ciepłego pomiędzy jednym a drugim wyjściem z domu w ciągu tygodnia.
Definicja nagrzewnicy
Podział nagrzewnic
Ze względu na przeznaczenie:
n. pomieszczeniowe - stosowane w pomieszczeniach/domach
n. samochodowe - stosowane w samochodach
n. przemysłowe - stosowane w procesach produkcyjnych, itp.
Ze względu na budowę:
stacjonarne
mobilne
wiszące
wbudowane w zespół maszyn
Ze względu na rodzaj paliwa:
nagrzewnice olejowe (zasilane olejem opałowym, ropą lub mazutem
nagrzewnice elektryczne (zasilane energią elektryczną)
nagrzewnice wodne (zbudowane na bazie wymiennika wodnego uzyskujące ciepło z cieczy płynącej przez wymiennik)
nagrzewnice na paliwa stałe (węgiel, drewno, koks, pelet, itp.)
nagrzewnice gazowe (gaz ziemny lub LPG)
Budowa i działanie
Sposób działania nagrzewnicy uzależniony jest od jej rodzaju.
Powietrze w nagrzewnicach wodnych podgrzewa się dzięki wymiennikowi aluminiowemu, przez który przepływa gorąca woda. Dzięki wymiennikowi energia cieplna przekazywana jest przez lamele i powietrze uzyskuje podwyższoną temperaturę.
Nagrzewnice olejowe to takie, w których źródłem ciepła jest z reguły olej opałowy, który wtryskiwany poprzez dyszę paliwową do komory spalania podgrzewa przepływające przez nagrzewnicę powietrze. Nagrzewnice olejowe wymiennikowe posiadają wymiennik, czyli paliwo spalane jest w zamkniętej komorze spalania, a powietrze jest ogrzewane poprzez wymiennik ciepła. Nagrzewnice olejowe bezwymiennikowe nie posiadają wymiennika i powietrze przepływające przez nagrzewnicę ogrzewane jest bezpośrednio przez płomień z spalanego paliwa. Różnica jest zasadnicza: nagrzewnice wymiennikowe posiadają zamkniętą komorę spalania i odprowadzenie spalin na zewnątrz, przez co spaliny są odseparowane od ogrzewanego powietrza, a w nagrzewnicach bezwymiennikowych podgrzewane powietrze łączy się ze spalinami.
Nagrzewnice gazowe mają identyczną zasadę działania jak olejowe lecz czynnikiem cieplnym zamiast oleju jest gaz. Nagrzewnice gazowe na propan-butan wytwarzają czyste i ciepłe powietrze. Proces spalania zachodzi w otwartej komorze spalania, powietrze zasysane przez wentylator jest ocieplane a następnie wydmuchiwane z nagrzewnicy. Nie wymagają one kominów, należy jedynie zapewnić dopływ powietrza, aby umożliwić prawidłowe spalanie. Najnowsze modele posiadają pokrętła umożliwiające płynną regulację mocy, dzięki czemu można ograniczyć zużycie gazu do potrzebnego minimum.
Zastosowanie
Poza zastosowaniem samochodowym, nagrzewnice wykorzystuje się do ogrzewania pomieszczeń o zróżnicowanych powierzchniach np. magazynów, hal, szklarni, obiektów inwentarskich, placów budów w trakcie realizacji, warsztatów, stacji diagnostycznych i wulkanizatorskich, a także namiotów i kościołów. Stosuje się je również tam, gdzie instalacja grzewcza nie może zostać założona lub uległa uszkodzeniu. Głównymi zaletami tego rodzaju ogrzewania są możliwość natychmiastowego rozpoczęcia pracy, prostota użycia, duża dostępność paliwa, a także łatwość ich serwisowania.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Nagrzewnica
Elementem grzewczym
Zbiorniki z wężownicą lub płaszczem
Ten typ wymiennika jest stosunkowo często spotykany w przemyśle. Składa się on ze zbiornika, w którym znajduje się lub przez który przepływa płyn. Elementem grzewczym jest wężownica, którą jest zwinięta rura znajdująca się w środku zbiornika, lub płaszcz zainstalowany na zewnątrz. Płyn wewnątrz zbiornika ogrzewa się lub ochładza kosztem płynu przepływającego w wężownicy lub płaszczu. Medium grzewczym jest zwykle para. Jako medium chłodzące najczęściej wykorzystuje się wodę.
Przykładem zbiornika z płaszczem są reaktory chemiczne. Gdy w reaktorze zachodzi reakcja egzotermiczna konieczne jest odebranie ciepła powstałego na skutek reakcji. Gdy reakcja jest endotermiczna konieczne jest dostarczenie energii. Z punktu widzenia chemii zbiornik taki jest reaktorem izotermicznym.
Zbiorniki z wężownicą wykorzystuje się np. w złożach fluidyzacyjnych2.
Kanał odzysku ciepła
Gazy spalinowe powstające w dużych piecach przemysłowych zawierają w sobie dużą ilość energii, która może być wykorzystana do ogrzewania innych gazów. W tym celu wykorzystuje się kanały odzysku ciepła. Są to podłużne tunele, w których zainstalowane są wiązki rurek przez które przepływają ogrzewane gazy. Gazy spalinowe opuszczające kanał emitowane są zwykle do atmosfery. Ponieważ temperatury spalin na wylocie z pieców sięgają kilkuset stopni konieczne jest zastosowanie wytrzymałych stali. W przeciwieństwie do innych wymienników, w kanałach odzysku ciepła (po zewnętrznej stronie rurek) przepływ burzliwy jest niepożądany, gdyż mógłby prowadzić do zbyt intensywnej wymiany ciepła i przegrzania rur.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wymiennik_ciep%C5%82a