O integracji sensorycznej

h gabinetach dla dzieci z zaburzeniami przetwarzania sygnałów płynących z otoczenia, mająca na celu przywrócenie prawidłowej pracy zmysłów w celu płynnego codziennego funkcjonowania1. Jeśli przetwarzanie zmysłów przebiega niepr

O integracji sensorycznej

Dziecko takie może zareagować na bodźce

Terapia integracji sensorycznej (terapia IS, terapia zaburzeń przetwarzania sensorycznego) ? terapia prowadzona w specjalistycznych gabinetach dla dzieci z zaburzeniami przetwarzania sygnałów płynących z otoczenia, mająca na celu przywrócenie prawidłowej pracy zmysłów w celu płynnego codziennego funkcjonowania1.

Jeśli przetwarzanie zmysłów przebiega nieprawidłowo, wówczas mózg nie może pełnić swojej najistotniejszej funkcji ? integracji wrażeń sensorycznych. Dziecko takie może zareagować na bodźce znaczącym, spójnym zachowaniem. Może mieć trudności z wykorzystaniem informacji sensorycznych do zaplanowania i przeprowadzenia działań. Terapia IS jest procesem, w odróżnieniu od aktywności sensomotorycznych, czyli ćwiczeń bazujących na różnych bodźcach zmysłowych, które można włączać do terapii innych niż terapia IS, np. terapii logopedycznej, pedagogicznej itp. W trakcie terapii IS podąża się za potrzebami i aktywnością dziecka, dlatego nie jest możliwe wcześniejsze przygotowanie konspektu sesji terapeutycznej.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Terapia_integracji_sensorycznej


Dla kogo integracja sensoryczna?

Integracja sensoryczna jest rodzajem terapii dla dzieci.
Taka terapia jest wykorzystywana do leczenia zaburzeń w przetwarzaniu bodźców zewnętrznych przez dzieci. Terapia SI (czyli integracji sensorycznej ) umożliwia przywrócenie równowagi w zakresie odbierania i przetwarzania sygnałów od zmysłów.

Jeśli występują zaburzenia w odczuwaniu bodźców zmysłów to również siłą rzeczy mózg ma problem z prawidłowym przetwarzaniem takich sygnałów i ich integrowaniem.

W trakcie terapii zaburzeń sensorycznych podążą się za potrzebami dziecka tak więc taka terapia musi być dostosowywana indywidualnie.


Zalecenia do stosowania terapii IS

Zalecenia do stosowania terapii IS

Terapia IS może być stosowana w przypadku następujących chorób i dysfunkcji:

1. Zaburzenia związane ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się: dysleksja, dysortografia, dysgrafia, dyskalkulia, w przypadku:

zaburzeń percepcji wzrokowej,
zaburzeń percepcji słuchowej,
zaburzeń orientacji przestrzennej,
zaburzeń małej motoryki.

2. FAS, w przypadku:

nieprawidłowego czucie w jamie ustnej u niemowląt,
osłabionego lub wzmożonego napięcia mięśniowego,
nadwrażliwości na dźwięk i światło,
nadpobudliwości,
krótkiego czasu skupienia uwagi,

3. Autyzm/zespół Aspergera, w przypadku:

zaburzeń mowy,
słabej modulacji sensorycznej (dotyk, propriocepcja, przedsionek),
słabej kontroli posturalnej (niskie napięcie mięśniowe, słaba równowaga),
słabego planowania ruchu, ideacji i organizacji zachowania.

4. Zespół Downa, w przypadku:

obniżonego napięcia mięśniowego,
poszukiwań wrażeń proprioceptywnych,
opóźnionego rozwoju kontroli posturalnej,
trudności z odczuwaniem położenia części swojego ciała,
problemów z obniżoną reakcją na bodziec, dyskryminacją dotykową,
opóźnienia w rozwoju funkcji wzrokowych,
opóźnienia rozwoju mowy.


Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Terapia_integracji_sensorycznej



© 2019 http://zetta.lubin.pl/